تقدیر
تقدیر و تشکر بیمار از زحمات پرسنل
تقدیر و تشکر بیمار و همراه بیمار از پرسنل زحمت کش بخش جراحی و ارتوپدی مردان
متن استاتیک شماره 22 موجود نیست
لطفاً خودتان را معرفی کنید:
بنده محمد حسین طبسی هستم و حدود 27 سال دارم و توفیق داشتم که در جمع همکاران و مجموعه خیرین سلامت به عنوان تمدید طرح در خدمتتون باشم.
هنر عکاسی و ساخت انیمیشن را از چندسالگی و در کجا و چطور شروع کردید؟
راستش عکاسی رو از وقتی موبایل ها به دوربین های با کیفیت تری مجهز شدن من به سمت عکاسی بیشتر کشیده شدم.
در واقع عکاسی حرفه ای رو از سال اول دانشگاه شروع کردم که حدودا 19 سالم بود و خب تا الان هم کم و بیش و به صورت تفریحی عکاسی میکنم.
علاقه خودم در عکاسی از حیات وحش هست که باطبع اون تجهیزات خیلی پیشرفته تر و متاسفانه گرون تری نیازه.
کدوم دانشگاه تحصیل کردید؟
بنده در دوره کارشناسیم رو در داشنگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خوندم
اساتید و مربیان شما در یادگیری هنر عکاسی چه کسانی بودند؟
در عکاسی بیشتر خودم به صورت خود خوان فعالیت کردم
مشوقان اصلی شما در عکاسی چه کسانی بودند؟
مشوق و مربی ام برادرم بوده و هستن.
فکر میکنید رمز موفقیت شما در عکاسی چه بوده است؟
حس میکنم در عکاسی یه موضوع بلد بودن شما از پارامتر های دوربین و محیط هست و دیگری اینکه شما چطور به این متغیر ها نگاه میکنید و میخواید ازش استفاده کنید، اینطور بگم هنرمند کسی است که میتونه از دوربین یک منظره ی جالبی که با چشم عادی دیده نمیشه رو ثبت کنه و این موضوع نیازمند یک نبوغی هست که با تلاش و زحمت و راهنمایی های مختلف به رشد و تکامل رسانده باشد، اینکه شما صرفا تمام پارامتر های نورپردازی و دوربین رو به صورت حرفه ای بلد باشید کافی نیست در این صورت شما هنرمند نیستید صرفا تکنسین دوربین هستید، مثل این میماند که فردی کامل بلد هست که ساز سه تار را بزند اما صرفا نوت های تکراری نه چیز جدید! نگاه من به هنر به این شکل هست که میدانم هنوز شاید تکنسین دوربین خوبی نیز نباشم.
شما در هر زمانی نیاز به یک استارت دارید
از کجا یادگیری هنر عکاسی در ذهن شما جرقه خورد؟
راستش من در یک جاده ای که پر از درختان سرو بود، گفتم کاش دوربینی داشتم که میتونستم این مناظر رو ثبت کنم که در همان لحظه خانم برادرم که دوربینی داشت به من داد و همان موقع من شروع به عکاسی کردم.
توصیه ی شما به کسانی که علاقه مند به هنر عکاسی هستند چیه؟
راستش توصیه من به کسانی که دوست دارند عکاسی کنند این هست اگر در این راه قدم برمیدارن تا آخرش بروند چون در راه مشکلات زیادی بوجود خواهد آمد از جمله تجهیزات که متاسفانه ارقام سرسام آوری به گوش میخورد ولی این را نیز بدانند پس از ثبت یک عکس خوب، فقط یک عکس خوب! چنان شور شعفی در دلشان راه خواهد یافت که تمام سختی ها را از یاد خواهند برد.
و در آخر میخوام تشکر کنم از این فرصت ارائه ی هنر دوستان که واقعا باعث ایجاد انگیزه در دیگران خواهد شد.
تقدیر و تشکر بیمار و همراه بیمار از پرسنل زحمت کش بخش جراحی و ارتوپدی مردان
نظر دهید