خانم اشرف پهلوانی قمی مامای شاغل در مجتمع آموزشی پژوهشی درمانی خیّرین سلامت قم

لطفاً خودتان را معرفی کنید:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

اشرف پهلوانی قمی هستم و به قمی بودن و بچه‌محل بودن بی‌بی جانمان افتخار می‌کنم و همیشه شکرگزار این لطف الهی هستم.

در حال حاضر در بخش تحت نظر دو مجتمع خیرین سلامت مشغول خدمت به مادران باردار هستم.

هنر نویسندگی را از چندسالگی و در کجا و چطور شروع کردید؟

از کودکی نوشتن را دوست داشتم و خاطراتم را می‌نوشتم؛ اما نوشتن جدی من در سه چهار سال اخیر و بیشتر پژوهشی و برای مقالات میان‌رشته‌ای و پایان‌نامه ارشد بود. سال ۹۸ در بحبوحه کرونا، خیلی اتفاقی اطلاعیه کارگاه یادداشت نویسی علمی با یکی از اساتید نویسنده (دکتر هادی منش) را دیدم و شرکت کردم و با توجه به متن‌های من که همیشه گریزی به بیمارستان و خاطرات آن داشت، ایشان توصیه کردند که خاطرات بیمارستان را به‌صورت کتاب بنویسم و همین شد نقطه شروع کتاب "سپیددار"

کدام دانشگاه تحصیل کردید؟

کارشناس مامایی را در دانشگاه اصفهان شروع کردم و سه ترم آخر را به اصرار خانواده به دانشگاه قم منتقل شدم.

کارشناسی معارف( سطح۲) و کارشناسی ارشد تفسیر(سطح۳) را هم در جامعة‌الزهرا قم گذرانده‌ام.

اساتید و مربیان شما در این هنر چه کسانی بودند؟

یک دوره مقدماتی نویسندگی خلاق (به‌صورت مجازی) با خانم سرکارپور در مدرسه اسلامی هنر گذراندم.

در پیام‌رسان ایتا هم با دو گروه نویسندگی (استاد فیض‌آبادی و استاد واقفی) آشنا شدم که در بهبود کار مؤثر بودند.

مشوقان اصلی‌ شما در این امر چه کسانی بودند؟

پدر و مادرم و استاد جهانگیر فیض‌آبادی (نویسنده و راوی دفاع مقدس) خیلی مرا به ادامه این راه دشوار تشویق کردند.

و همیشه سپاسگزار همسر و فرزندانم هستم که با سعه‌صدر و صبوری پشتیبان و مشوق من بودند.

فکر می‌کنید رمز موفقیت شما در این زمینه چه بوده است؟

توکل و امید. با وجودی ‌که در ابتدا ابزار لازم (هنر نویسندگی) را برای این‌کار نداشتم، احساس وظیفه کردم که این‌همه فداکاری و ازجان‌گذشتگی فرشتگان گمنام مدافع سلامت را به گوش شنوایان واقعی برسانم و بر خدا توکل کردم و به لطف خدا این وظیفه به سرانجام رسید. ان‌شاءالله که موردقبول حضرت حق قرارگرفته باشد.

از کجا یادگیری این هنر در ذهن شما جرقه خورد؟

از همان کارگاه یادداشت نویسی جرقه اولیه زده شد.

توصیه‌ی شما به کسانی که علاقه‌مند به نویسندگی هستند چیه؟

خواندن و نوشتن مداوم؛ حتی بدون کلاس و استاد معجزه می‌کند.

من از زمانی که تصمیم به نوشتن گرفتم، در کنار روزی حدود ۵۰۰ کلمه نوشتن، مدام در حال مطالعه بودم؛ به‌طوری‌که در عرض سه ماه، بیش از پنجاه کتاب از نویسندگان مشهور ایرانی و خارجی مطالعه کردم و این روند همچنان ادامه دارد. ان‌شاءالله به‌عنوان خواهر کوچک‌تر به همه دوستداران نویسندگی توصیه می‌کنم که هرروز بخوانید و بنویسید. مهم نیست چه می‌نویسید؛ شاید اوایل کمی هم ناامید شوید؛ ولی نوشتن مداوم به همراه مطالعه آثار بزرگان، موتور ذهنتان را روشن می‌کند. امتحان کنید پشیمان نخواهید شد. مطمئن باشید.