هوالکافی

مراقبت از کشـش

از کشش (تراکشن)، جهت جا انداختن و بی حرکت کردن شکستگی ها و اصلاح بدشکلی و یا به حداقل رساندن گرفتگی عضلات، استفاده میشود. دو نوع کشش مورد استفاده، کشش پوستی و کشش استخوانی است.

کشش پوستی

کشش پوستی عمدتاً برای درمان های کوتاه مدت به کار می رود. وزنه کشش حدود 2 تا 5/4 کیلوگرم است. در این کشش نیروی وزنه به پوست منتقل میشود، سپس از طریق پوست به عضالت و سپس استخوان انتقال مییابد.

کشش استخوانی:

در این نوع کشش، مستقیماً نیروی وزنه به استخوان منتقل میشود. جهت ایجاد کشش استخوانی، با بیحسی موضعی، میله هایی را وارد استخوان میکنند میله های وارد شده با عبور از استخوان، از پوست طرف مقابل خارج میگردند.

آموزش به بیمار

کشش باید به طور مداوم باشد تا در جا اندازی و بی حرکت کردن محل شکستگی مفید واقع شود، ولی کشش لگنی و کشش گردنی را میتوان طبق دستور پزشک متناوب به کار برد.

هنگام اعمال کشش، باید در وسط تخت قرار بگیرید و به پشت بخوابید و پاها و تنه در یک راستا باشد.

در تراکشن پوستی، پوست را از نظر حساسیت به چسب تراکشن و قرمزی و تاول بررسی کنید و در صورت مشاهده علائم فوق به پزشک اطلاع دهید.

وزنه ها باید به طور آزاد آویزان باشد و نباید به تخت یا زمین تکیه داشته باشد. هر عاملی که ممکن است مقدارکشش مؤثر را کاهش دهد مثل بالا آوردن سر به مدت طولانی، باید برطرف شود.

طناب ها باید مستقیم و بدون گره خوردگی بوده و از روی قرقره ها در نرفته باشد.

ملحفه ها باید بدون چروک و خشک، نگهداری شوند.

تخت باید محکم باشد و جهت جلوگیری از ایجاد زخم بستر، پوست بدن باید مرتب از نظر نشانه های فشار یا سائیدگی روی برجستگی های استخوانی، پاشنه پا و....معاینه شود.

به دلیل استراحت طولانی مدت در بستر و پیشگیری از زخم بستر، بهتر است از تشک مواج استفاده شود.

پوست اطراف محل ورود و خروج میله ها را روزانه با محلول ضدعفونی کننده تمیز کرده و خشک نگه دارید و با گاز استریل پانسمان نمایید.

وجود ترشح شفاف آبکی از اطراف میله ها طبیعی است اما در صورت مشاهده ترشح زردرنگ، تورم ناحیه و قرمزی به پزشک مراجعه کنید.

کمان فلزی که به پین متصل شده است نباید به پوست پای بیمار فشار وارد کند. در مدت زمانی که بیمار تحت کشش قرارگرفته است، تنها جسم فلزی که میتواند با پوست بیمار تماس داشته باشد پین است. گاهی لغزش کمان فلزی، موجب می شود کناره کمان به پوست فشار وارد آورد و اگر این فشار مدتی ادامه یابد موجب زخم و عفونت میشود.

جهت جلوگیری از جابجا شدن قطعات شکسته، از پهلو به پهلو شدن پرهیز کنید.

جهت خروج خلط از ریه، تنفس عمیق و سرفه انجام دهید. باد کردن بادکنک 3-2 بار در روز میتواند از کاهش ظرفیت ریه پیشگیری کند.

تمام اندامهای سالم را ورزش دهید تا ضعیف نشوند.

جهت پیشگیری از ضعیف شدن عضلات دارای کشش، هر ساعت یک بار این عضلات را 5 تا 10 ثانیه منقبض و سپس شل کنید و انگشتان پا را خم و راست کنید. در صورتی که قادر به تکان دادن انگشتان پا نباشید به پزشک اطلاع دهید.

به دلیل این که در تخت ادرار میکنید، امکان تخلیه کامل مثانه وجود ندارد، بنابراین سعی کنید هر 2 الی 3 ساعت یکبار، ادرار کنید.به دلیل بیحرکتی، احتمال یبوست و بی اشتهایی زیاد است بنابراین از غذاهای حاوی فیبر از جمله سبزیجات- میوه های تازه- غلات - آلو و مایعات فراوان استفاده کنید.

جهت کاهش درد از مسکن های تجویز شده توسط پزشک استفاده کنید و از حرکتهای ناگهانی پرهیز کنید.