کمبود هر کدام از ویتامین ها چه عوارض و اثراتی دارند

ویتامین چیست:

ویتامین‌ها ، ترکیبات آلی هستند که به مقدار جزئی برای سوخت و ساز مواد غذایی، اعمال حیاتی بدن، پرورش و تندرستی ضروری هستند. تغذیهٔ ناقص و رژیم غذایی نامناسب باعث کمبود یا فقدان یک یا چند ویتامین می‌شوند که دلیل بیماری‌های مختلفی خواهد شد.

ویتامینB1 یا  تیامین:

 تیامین در تولید انرژی نقش مهمی دارد و کمبود آن علائمی مانند خستگی مفرط ، اختلال در کارکرد قلب ،دستگاه عصبی، ماهیچه ها، دستگاه گوارش، کاهش وزن، اختلال در ادراک حواس، اختلالات هیجانی، ضعف در اعضای بدن، نامنظمی ضربان قلب ،نارسایی قلبی، ادم و افتالموپلژی می‌شود. در اثر جوشاندن شیر ویتامین B1 از بین می‌رود.همچنین در افراد الکلی کمبود تیامین دیده می‌شود.

ویتامینB2یا ریبوفلاوین:

 کمبود ریبوفلاوین باعث بی اشتهایی، التهاب مخاط، کم خونی، التهاب لب ها و چین نازولیبیال میشود که مجموع این علائم را آریبوفلاوینوزیس میگویند.

ویتامینB3 یا نیاسین:

کمبود ئنیاسین باعث بیماری پلاگر می شود. حساسیت به نور ، دمانس و اسهال از علائم شایع  این بیماری است.

کمبود ویتامینB5:

کمبود ویتامین B5 باعث پارستزی و آکنه می شود.این کمبود بسیار ناشایع است چون این ویتامین در بسیاری از غذاها به مقدار نیاز بدن وجود دارد.

کمبود ویتامینB7 یا بیوتین:

کمبود بیوتین باعث آلوپسی و درماتیت میشود. کمبود بیوتین در قطع قسمتی از روده که جذب بیوتین را برعهده دارد و اختلالات متابولیسم نوزادی و مصرف تخم مرغ خام دیده میشود.

ویتامینB6 یا پیریدوکسین:

باعث آنمی  میکروسیتیک ،درماتیت و افسردگی می شود.کمبود این ویتامین معمولا ثانویه به مصرف داروها دیده میشود.

کمبود ویتامینB9 یا فولات:

کمبود فولات باعث آنمی مگالوبلاستیک می‌شود.این کمبود در افرادی که شیر بز مصرف میکنند دیده میشود.

کمبود B12 یا کوبولامین:

کمبود این ویتامین بسیار شایع است.از آنجا که این ویتامین فقط در غذاهای حیوانی وجود دارد در گیاهخواران بسیار دیده میشود.علل دیگر کمبود B12 شامل سوجذب( سلیاک)، آنمی پرنشیوز( یک اختلال اتوایمیون که آنتی بادی بر علیه فاکتور داخلی معده ساخته شده و جذب B12 مختل میشود)،عفونت با کرم نواری پهن و گاسترکتومی هستند. این کمبود باعث نوروپاتی محیطی، بیماری ستون خلفی جانبی، ویتیلیگو و آنمی مگالوبلاستیک  می‌شود.

ویتامینc یا آسکوربیک اسید:

ویتامین c یک عامل احیاکننده در بدن محسوب میشود و در متابولیسم کلاژن نقش دارد. کمبود  این ویتامین باعث بیماری اسکوروی میشود که علائم این بیماری شامل بی قراری ، پورپورا، لثه های خونریزی دهنده، خونریزی پریوست و درد استخوانی میباشد

ویتامینA :

این ویتامین در بدن باعث یکپارچگی سلول های اپیتلیال شده و در بینایی نقش دارد. کمبود ویتامین A باعث شب کوری، گزروفتالمی و هایپرکراتوز فولیکولار می‌شود. در سوءتغذیه و در سوء جذب ها این کمبود دیده می شود.

ویتامینD :

مهمترین اثر این ویتامین حفظ سطح کلسیم و فسفر سرم در حد نرمال است. بنابراین کمبودش باعث هیپرکلسمی و بدنبال آن باعث راشیتیسم که همان کاهش معدنی شدن استخوان‌ها است می‌شود.

ویتامینE:

این ویتامین یک آنتی اکسیدان است و در غذاهای گیاهی بخصوص دانه ها وجود دارد. کمبود ویتامین E باعث همولیز در نوزادان نارس و عدم وجود رفلکس ها می شود.

ویتامینK:

این ویتامین در عملکرد فاکتورهای انعقادی و کنترل خونریزی نقش بسیار مهمی دارد. کمبود ویتامین k در نوزادان شیرمادرخوار و سوجذب ها دیده میشود و باعث طولانی شدن زمان PT و خونریزی میشود.

مطالب آموزشی | مجتمع آموزشی پژوهشی درمانی خیّرین سلامت