توصیه های مهم در سندرم کمپارتمان

سندرم کمپارتمان

در اثر بالا رفتن فشار بافتی در هریک از اندامها ، جریان خون در بافت کاهش می یابد و باعث کاهش در میزان اکسیژن در عضله و عصب می شود که سبب بروز درد در آن اندام نیز می گردد. این وضعیت بیشتر درضربه های وارد آمده به اندام ایجاد شده و در صورت درمان نشدن موجب آسیب های همیشگی از جمله نکروز و از دست رفتن اندام می گردد. این عارضه از عوارض آسیب های عروقی در شکستگی نیز می باشد.

انواع کمپارتمان

این سندرم در اندامی چون دست و پا ، بر دو نوع حاد و مزمن بوده که در نوع حاد، عامل ایجاد ضربه، شکستگی و همچنین فشار مداوم گچ بر روی اندام است. در نوع مزمن حرکات تکرار شونده پرفشار که بیشتر در ورزشکاران دیده می شود باعث ایجاد تورم و کمپارتمان های ماهیچه ای و آسیب موقت یا دائمی به اعصاب و ماهیچه ها می شود.

مهم ترین علل ایجاد آن:

انواع شکستگی، کوبیدگی و له شدگی ماهیچه به دنبال ضربه و آسیب به عضله
ماندن زیرآوار
مصرف مداوم کورتیکواستروئید
فشار مداوم ناشی از گچ یا باند دور اندام
خاراندن و تحریک اندام زیر گچ

علایم هشدار:

- مهم ترین علامت درد است( شدت درد بیش از حد انتظار برای آسیب وارد شده یا شکستگی)
درد پیشرونده ( شدت درد با گذشت زمان بیشتر ی شود)
- درد در تمام طول اندام ( درد محدود به محل آسیب و شکستگی نمی شود)
- درد نامشخص و منتشر شونده
- درد شدید که با مسکن های غیر استروئیدی کم نمی شود.
- درد در ساق پا که با حرکت مچ پا شدیدتر می شود.
- علاوه بر درد بی حسی و رنگ پریدگی و در مراحل آخر فلج و نبود نبض شریانی دیده می شود.

محل درگیری:

شایع ترین محل در قسمت داخلی مفصل اندام فوقانی می باشد و سپس قسمت خارج مفصلی را هم در گیر می کند.

درمان:

لازم است فشار به سرعت از موضع برداشته شود( فاشیوتومی اندام ).در بیشتر موارد عارضه شکستگی استخوان بازو در ناحیه کندیل ها یا شکستگی استخوان های ساعد می باشد. در صورت تاخیر در درمان خون کافی به اندام نمی رسد و اگر این وضعیت باعث نکروز اندام نشود بعد ها موجب سفتی عضلات اندام و تغییر شکل آن می شود که به آن کنتراکچر ولکمن می گویند.

پیشگیری از ایجاد کمپارتمان:

- اطمینان از عدم سفت بودن گچ یا پانسمان
- مقایسه عضو آسیب دیده و سالم از نظر رنگ پوست، گرما، سرما، حس، حرکت و بو
- حرکت دادن انگشتان دست و پا هر دو ساعت یکبار
- انجام ورزشهای ایزومتریک
- عدم خاراندن و تحریک پوست زیر گچ
- خشک نگه داشتن گچ

مراقبت از کشش | مجتمع آموزشی پژوهشی درمانی خیّرین سلامت

1401/09/03 - 09:44
9611
زمان مطالعه : 1 دقیقه

آموزش به بیمار

توصیه‌های مهم در کولونوسکوپی

کولونوسکوپی چیست و نکات و توصیه‌های مهم در کولونوسکوپی

کولون و رکتوم یعنی چه؟

کولون و رکتوم، بخش‌هایی از دستگاه گوارش هستند و لوله عضلانی طویلی به نام روده بزرگ را تشکیل می‌دهند. ۱۵۰-۱۲۰ سانتی‌متر ابتدای روده بزرگ، کولون و ۱۵ سانتی‌متر انتهایی روده بزرگ رکتوم نام دارد. غذای هضم شده توسط روده باریک وارد کولون می‌شود. کولون آب و مواد مغذی را دوباره جذب نموده و باقی‌مانده به شکل مدفوع ذخیره می‌شود که پس از عبور از کولون به رکتوم رسیده و سپس از طریق سوراخ مقعد، دفع می‌شود

کولونوسکوپی چیست

کولونوسکوپی اقدامی است که برای تشخیص تغییرات یا موارد غیرعادی در روده بزرگ و رکتوم ( راست‌روده ) مورداستفاده قرار می‌گیرد. کولونوسکوپی یکی از روش‌های شایع برای تشخیص و نمونه‌برداری پولیپ ها است.

در طول کولونوسکوپی یک لوله طولانی و انعطاف‌پذیر در رکتوم ( راست‌روده) قرار داده می‌شود. یک دوربین ویدئویی کوچک در بالای لوله وجود دارد که به پزشک اجازه می‌دهد تا داخل کل روده بزرگ را به‌خوبی مشاهده کند. در طول کولونوسکوپی، اگر نیاز باشد، پولیپیا سایر بافت های غیرطبیعی را می‌توان حذف کرد. در طول کولونوسکوپی نیز می‌توان بافت های نمونه ( بیوپسی) را برداشت.