توصیه‌های مهم در مراقبت پس از خونریزی داخل مغزی
خونریزی مغزی (به انگلیسی Intracranial hemorrhage ) نوعی خونریزی داخلی درون جمجمه است که به دلیل پاره شدن رگهای مغزی بر اثر ضربه به سر، فشارخون بالا و یا آنوریسم عروقی و دلایل دیگر رخ می‌دهد. خونریزی داحل مغزی دارای تفاوت‌هایی با سکته مغزی است.
انواع خونریزی مغزی
خونریزی مغزی با توجه به موقعیت خونریزی نسبت به پرده‌های مغزی می‌تواند به انواع مختلفی تقسیم شود:
اپی‌دورال
ساب‌دورال
ساب‌آراکنوئید
داخل مغزی
خونریزی می‌تواند حاد یا مزمن باشد (مانند خونریزی ساب‌آراکنوئید). تشخیص قطعی اغلب مواقع با سی‌تی‌اسکن یا ام آر آی ممکن می‌گردد و در صورت تأیید تشخیص، درمان فوری ضروری است (در جهت کاهش فشار داخل‌مغزی، قطع خونریزی و رفع ادم مغزی). در خونریزی مزمن واین نوع هماتوم بروز علائم ممکن است هفته ها و حتی ماه ها به طول بکشد وفرد حتی ممکن است صدمه دیدن سر خود را به خاطر نیاورد و کلا فراموش کند.
عوارض این حالت خفیف‌تر از سکته مغزی است به صورتی که آسیب شدیدی مثل فلجی را کمتر به دنبال دارد. این بیماران باید پس از کنترل، با توجه به شدت علائم، با داروهای ضد تشنج مثل فنی توئین (به‌طور سنتی) و لوبل تحت نظر باشند.
گاهی این بیماران نیازمند به توانبخشی نیز هستند.
خونریزی داخل جمجمه هنگامی اتفاق می‌افتد که رگ خونی داخل جمجمه پاره شوده یا نشت کند، که ممکن است ناشی از ضربه فیزیکی یا دلایل غیرترومایی (مانند سکته مغزی خونریزی دهنده) مانند پارگی آنوریسم باشد. درمان‌های ضد انعقاد و همچنین اختلالات انعقاد خون می‌تواند خطر وقوع خونریزی داخل جمجمه را افزایش دهد.
بیش از نیمی از موارد خونریزی داخل جمجمه در نتیجه فشار خون بالا می باشد.
مراقبت در منزل...
مغز و اعصاب | مجتمع آموزشی پژوهشی درمانی خیّرین سلامت
آموزش سلامت
