آپاندیس زائده‌ای در قسمت ابتدایی روده بزرگ است که کار شناخته‌شده‌ای ندارد و گرفتگی مجرای داخلی آن منجر به آپاندیسیت میشود.
علائم شایع
در صورت بروز علائم زیر فرد ممکن است به آپاندیسیت مبتلا شده باشد:
1-درد شکم: این درد ابتدا از سردل و دور ناف شروع و تدریجاً به سمت راست و پایین شکم تغییر محل می‌دهد.
2-بی‌اشتهایی
3- تهوع و گاهی استفراغ
4- تب خفیف
علل بیماری
از عللی که باعث ایجاد آپاندیسیت میشود به موارد زیر می‌توان اشاره نمود:
گرفتگی مجرای داخل آپاندیس با مدفوع ، انگل‌های کرمی و ... که این گرفتگی منجر به التهاب آپاندیس و ایجاد علائم میشود.
تشخیص و درمان
پزشک جهت تائید تشخیص آپاندیسیت اقدامات تشخیصی زیر را انجام می‌دهد:
ازآنجایی‌که تشخیص آپاندیسیت مشکل است و پزشک جهت تشخیص از سونوگرافی و آزمایش خون کمک می‌گیرد ولی تشخیص نهایی بر اساس یافته‌های بالینی گرفته میشود و سپس پزشک اقدام به عمل جراحی و برداشتن آپاندیس می‌کند. بیماری معمولاً با جراحی قابل‌درمان است. اگر درمان نشود، پاره شدن آپاندیس خطرناک خواهد بود.
عوارض احتمالی
به دنبال ایجاد آپاندیسیت عوارض زیر در صورت تأخیر در درمان ممکن است به وجود آید:
1-عفونت
2-تشکیل آبسه
3-مراقبت پس از عمل جراحی
بعد از عمل جراحی اقدامات مراقبتی زیر را رعایت نمائید:
از رژیم غذایی نرم شامل گوشت تازه، مرغ، ماهی ، سبزی‌های پخته‌شده استفاده کنید.* از مصرف غذاهای نفاخ (مانند حبوبات) بپرهیزید.
استحمام بر اساس نوع جراحی و با نظر پزشک است.
از روز سوم زخم را باز و خشک نگه‌دارید.
از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
جهت کشیدن بخیه‌ها 7-10 روز بعد از عمل به پزشک معالج مراجعه کنید.
در صورت تب و لرز، تعریق شدید، بی‌اشتهایی ، اسهال قرمزی، حساسیت، تورم و ترشح از زخم به پزشک مراجعه کنید.
داروهای تجویزشده را طبق دستور مصرف نمایید.
فعالیت
پس از عمل ، فعالیت خود را به‌صورت زیر تنظیم و رعایت نمایید:
انجام کارهای شخصی بعد از عمل
پس از 2 الی 4 هفته با نظر پزشک معالج فعالیت عادی را می‌توانید شروع نمایید.
از کارهای سنگین مانند بلند کردن اشیاء سنگین، تمرینات ورزشی خشن طی 6 هفته اول بعد از عمل خودداری کنید.
رژیم غذایی و تغذیه
پس از عمل جراحی رژیم غذایی خود را به‌صورت زیر تنظیم و رعایت نمایید:
در روزهای اول بعد از عمل از مصرف مواد غذایی نفاخ پرهیزکرده و رژیم غذایی حاوی پروتئین (گوشت) و ویتامین c (میوه و سبزی‌های) مصرف نمایید.
خونریزی داخل مغزی عارضه‌ای خطرناک و عامل مهمی در ایجاد ناتوانی و یا مرگ بیماران می باشد. در داخل بافت مغز هم مانند همه اعضای بدن شریانهایی مسئول رساندن خون حاوی اکسیژن و وریدهایی مسئول خارج کردن خون استفاده شده توسط مغز هستند. ایجاد هرگونه آسیب و پارگی در دیواره های این عروق سبب خروج خون به داخل مغز یا اطراف آن میشود و بسته به شدت خونریزی و محل خونریزی، نشانه ها و عوارض متفاوتی را ایجاد میکنند.
پس از درمان های اولیه وعبور از مرحله خطر، لازم است بیماران و همراهان جهت مراقبت از این گونه بیماری، اقدامات آموزش داده شده را به درستی و دقت اجرا کنند.
