توصیه های مهم در سندرم کمپارتمان 

سندرم کمپارتمان

در اثر بالا رفتن فشار بافتی در هریک از اندامها ، جریان خون در بافت کاهش می یابد و باعث کاهش در میزان اکسیژن در عضله و عصب می شود که سبب بروز درد در آن اندام نیز می گردد. این وضعیت بیشتر درضربه های وارد آمده به اندام ایجاد شده و در صورت درمان نشدن موجب آسیب های همیشگی از جمله نکروز و از دست رفتن اندام می گردد. این عارضه از عوارض آسیب های عروقی در شکستگی نیز می باشد.

انواع کمپارتمان

این سندرم در اندامی چون دست و پا ، بر دو نوع حاد و مزمن بوده که در نوع حاد، عامل ایجاد ضربه، شکستگی و همچنین فشار مداوم گچ بر روی اندام است. در نوع مزمن حرکات تکرار شونده پرفشار که بیشتر در ورزشکاران دیده می شود باعث ایجاد تورم و کمپارتمان های ماهیچه ای و آسیب موقت یا دائمی به اعصاب و ماهیچه ها می شود.

مهم ترین علل ایجاد آن:

  1. انواع شکستگی، کوبیدگی و له شدگی ماهیچه به دنبال ضربه و آسیب به عضله
  2. ماندن زیرآوار
  3. مصرف مداوم کورتیکواستروئید
  4. فشار مداوم ناشی از گچ یا باند دور اندام
  5. خاراندن و تحریک اندام زیر گچ

علایم هشدار:

  1. - مهم ترین علامت درد است( شدت درد بیش از حد انتظار برای آسیب وارد شده یا شکستگی)
  2. درد پیشرونده ( شدت درد با گذشت زمان بیشتر ی شود)
  3.  -   درد در تمام طول اندام ( درد محدود به محل آسیب و شکستگی نمی شود)
  4. -     درد نامشخص و منتشر شونده
  5. -     درد شدید که با مسکن های غیر استروئیدی کم نمی شود.
  6. -     درد در ساق پا که  با حرکت مچ پا شدیدتر می شود.
  7. -     علاوه بر درد بی حسی و رنگ پریدگی و در مراحل آخر فلج و نبود نبض شریانی دیده می شود.

محل درگیری:

شایع ترین محل در قسمت داخلی مفصل اندام فوقانی می باشد و سپس قسمت خارج مفصلی را  هم در گیر می کند.

درمان:

لازم است فشار به سرعت از موضع برداشته شود( فاشیوتومی اندام ).در بیشتر موارد عارضه شکستگی استخوان بازو در ناحیه کندیل ها یا شکستگی استخوان های ساعد می باشد. در صورت تاخیر در درمان خون کافی به اندام نمی رسد و اگر این وضعیت باعث نکروز اندام نشود بعد ها موجب سفتی عضلات اندام و تغییر شکل آن می شود که به آن کنتراکچر ولکمن می گویند.

پیشگیری از ایجاد کمپارتمان:

  1. -     اطمینان از عدم سفت بودن گچ یا پانسمان
  2. -     مقایسه عضو آسیب دیده و سالم از نظر رنگ پوست، گرما، سرما، حس، حرکت و بو
  3. -     حرکت دادن انگشتان دست و پا هر دو ساعت یکبار
  4. -     انجام ورزشهای ایزومتریک
  5. -     عدم خاراندن و تحریک پوست زیر گچ
  6. -     خشک نگه داشتن گچ

مراقبت از کشش | مجتمع آموزشی پژوهشی درمانی خیّرین سلامت

 

  • 1402/04/07 - 10:00
  • 3612
  • زمان مطالعه : 1 دقیقه
آموزش به بیمار

آموزش‌ به بیمار جهت مراقبت پس از درمان التهاب کیسه صفرا

آموزش‌های لازم جهت مراقبت پس از درمان التهاب کیسه صفرا

کیسه صفرا یا زهره (cholecyst یا Gallbladder) اندامی است که در سطح تحتانی کبد قرار دارد.

این عضو از سه قسمت اصلی طاق معده، تنه و اینفاندیبولوم تشکیل‌شده است.

وظیفهٔ آن نگه‌داری صفرا (زرداب) است.

این مایع زردرنگ به هنگام ورود مواد غذایی به معده از کبد ترشح می‌شود و سپس از طریق مجرایی به کیسه صفرا انتقال می‌یابد.

صفرا از طریق مجرای صفراوی مشترک به روده باریک ریخته می‌شود.

کار این مایع ایجاد امولسیون پایدار روی چربی‌های غذاست که در دوازدهه انجام می‌گیرد.

گاهی انسان به سنگ کیسه صفرا مبتلا می‌شود که در صورت وخامت بیماری تحت عمل جراحی یا لاپاروسکوپی قرار می‌گیرد.

هنگام جراحی معمولاً پزشک معالج کیسه صفرا را از بدن خارج می‌کند.

در این صورت پس از گذشت مدتی مجرای صفرا گشاد می‌شود و کار کیسه صفرا را انجام می‌دهد.

اندازهٔ کیسه صفرا ۳ بندانگشت است.

پس از جراحی و عمل کله سیستکتومی مراقبتهایی جهت بهبود و ارتقای سطح کیفی زندگی بیمار لازم است که در ادامه مطلب آنرا مطالعه کنید:

 

ادامه مطلب .....

 

  • گروه خبری : آموزش به بیمار
  • کد خبر : 12964