روش مراقبت موردی (CASE METHOD (  

 

1.         یک روش تقسیم‌کار در پرستاری است که سرپرستار/ مسئول شیفت، بیماران بخش را برحسب وضعیت بیماران و سطح مراقبت موردنیاز آن‌ها، تخصص و تجربه پرستاران ، بین کادر پرستاری حاضر در هر نوبت‌کاری تقسیم می‌کند. در این روش کلیه مراقبت‌های یک یا چند بیمار با مسئولیت یک پرستار ارائه می‌شود.

2.         شیفت / نوبت‌کاری: مدت‌زمان حضور روزانه پرستار در محل کار خود بر اساس برنامه ماهیانه بخش می‌باشد که شامل نوبت‌های کاری صبح، شب, عصر ، صبح شب و.. می‌باشد.

3.         روش مراقبت وظیفه‌ای(  ( FUNCTIONAL METHODیک روش تقسیم‌کار در پرستاری است که بر اساس آن کلیه مداخلات پرستاری به‌صورت جداگانه بین پرستاران حاضر در نوبت‌کاری تقسیم می‌شود

4.         روش مراقبت موردی  ( CASE METHOD) یک روش تقسیم‌کار در پرستاری است که سرپرستار/ مسئول شیفت، بیماران بخش را به‌تناسب، بین کادر پرستاری حاضر در هر نوبت‌کاری تقسیم می‌کند.

ماده 1-: تعاریف :

1.         پرستار مسئول: پرستاری است حداقل با تحصیلات کارشناسی پرستاری که بر اساس نیاز بیماران/ مددجویان هر بخش و تصمیم سرپرستار/ مسئول شیفت برای یک یا چند بیمار تعیین و تمامی خدمات و مراقبت‌های پرستاری موردنیاز بیماران تعیین‌شده طی آن شیفت / نوبت‌کاری با مسئولیت او تأمین خواهد شد.

2.         سرپرستار: پرستاری است که مدیریت کارکنان پرستاری، تجهیزات و ارائه خدمات پرستاری یک بخش را بر عهده دارد

3.         مسئول شیفت: پرستاری است که بر اساس تصمیم سرپرستار، برای جانشینی او در زمان عدم حضور در نوبت‌های کاری تعیین می‌شود و مسئولیت او را طی آن نوبت‌کاری به عهده دارد.

4.         سیستم HIS: سیستم اطلاعات بیمارستانی HIS)) ، یک نرم‌افزار جامع برای یکپارچه‌سازی اطلاعات مربوط به بیمار جهت ارسال و تبادلات اطلاعات جامع بیمار بین بخش‌ها و سایر مراکز درمانی به‌منظور تسریع در فرایند مراقبت و درمان بیمار، بهبود کیفیت، افزایش رضایتمندی، و کاهش هزینه‌ها می‌باشد.

ماده 2-: تمامی بیمارستان‌ها و مراکز آموزشی درمانی دولتی و غیردولتی تابعه دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی مشمول این برنامه می‌باشند.

 

ماده 3-: سرپرستار/ مسئول شیفت موظف است برحسب وضعیت بیماران و سطح مراقبت موردنیاز آن‌ها، تخصص و تجربه پرستاران و با رعایت اصل عدالت بیماران رابین پرستاران حاضر در هر نوبت‌کاری تقسیم و برای هر بیمار پرستار مسئول مشخصی تعیین نماید.

 

ماده 4: به‌منظور ثبت پرستار مسئول هر بیمار در نوبت‌های کاری متفاوت، ضروری  است جهت تمامی پرستاران کارتابل اختصاصی در  سیستم HIS ایجاد تا امکان مستندسازی اطلاعات مربوط به بیماران فراهم گردد.

ماده 5: ضروری است در هر نوبت‌کاری، پرستار مسئول هر بیمار به وی معرفی و در تابلو مشخصات بیمار نام پرستار مسئول زیر نام پزشک معالج ثبت گردد.

ماده 6: در تعیین پرستار مسئول هر بیمار تقسیم‌کارها باید طوری باشد که حتی‌الامکان کمترین تغییر در پرستار مسئول هر بیمار طی مدت بستری انجام پذیرد.

ماده 7: در تعیین پرستار مسئول هر بیمار حتی‌الامکان از پرستار هم‌جنس استفاده شود.

ماده 8: شرح وظایف پرستار مسئول:

به‌منظور تأمین مراقبت جامع، پرستار مسئول هر بیمار در هر نوبت‌کاری در چارچوب شرح وظایف مصوب، موظف به اقدامات زیر می‌باشد:

1.         معرفی خود به بیمار

2.         پاسخگویی به‌موقع به نیازهای مراقبتی بیمار

3.         بررسی وضعیت بیمار، تدوین و اجرای برنامه مراقبت پرستاری بر اساس فرایند پرستاری و ثبت در فرم‌های مربوطه

4.         تعامل با پزشک معالج و سایر اعضاء گروه‌درمانی به‌منظور ایجاد هماهنگی و پیگیری اقدامات تشخیصی، درمانی و...ارائه آموزش خود مراقبتی به بیمار در طول دوران بستری و هنگام خروج از بخش

5.         تدوین برنامه ترخیص بیمار به هنگام ترخیص بیمار از بیمارستان

6.         ثبت تمام اقدامات پرستاری مطابق شرح وظایف مصوب پرستار

ماده 9: ترک محل خدمت:

در صورت ترک موقت یا کامل محل خدمت، پرستار مسئول باید با همکاری سرپرستار /مسئول شیفت فردی را به‌عنوان جانشین معرفی کند تا در غیاب ایشان تداوم مراقبت را بر عهده گیرد.

در صورت ترک کامل محل خدمت توسط پرستار در طی شیفت پرستار مسئول اولیه باید تا لحظه حضور گزارش را در پرونده ثبت و امضاء نماید و پرستار جانشین نیز از لحظه تحویل تا پایان شیفت گزارش اقدامات خود را ثبت نماید.

ماده 10: در مراکزی که به دلیل کمبود پرستار، همکاران با مدرک بهیاری در ارائه خدمات پرستاری همکاری می‌نمایند، سرپرستار/ مسئول شیفت می‌تواند مسئولیت مراقبت از یک یا چند بیمار را بر اساس سطح تخصص موردنیاز و در حیطه شرح وظایف مصوب به بهیاران واگذار نماید. بدیهی است ارائه مراقبت‌های پرستاری خارج از شرح وظایف مصوب بهیاران، به عهده پرستار دیگری به انتخاب مسئول شیفت خواهد بود. در این صورت هر فرد مسئول ثبت فعالیت‌های انجام‌شده توسط خود می‌باشد.

ماده 11: مسئولیت حسن اجرای این دستورالعمل در بخش با سرپرستار و سوپروایزرها، در بیمارستان با مدیر خدمات پرستاری بیمارستان ( مترون ) و در دانشگاه  با مدیر امور پرستاری/ رئیس اداره پرستاری دانشگاه می‌باشد.

ماده12: مدیر پرستاری دانشگاه موظف است هر سه ماه یک‌بار گزارش کاملی از وضعیت اجرای این دستورالعمل به معاونت پرستاری وزارت منعکس نماید.

این دستورالعمل در 12ماده تنظیم و از تاریخ 1/1/95 برای دانشگاه‌های علوم پزشکی لازم‌الاجرا می‌باشد.


 


 

  • 1402/07/15 - 19:18
  • 928
  • زمان مطالعه : 3 دقیقه
آموزش سلامت

نوجوانی بهترین زمان درمان واریکوسل

یک متخصص اورولوژی سنین بالاتر از ۱۰ سال را بهترین زمان برای تشخیص و درمان بیماری واریکوسل دانست.

همایون عباسی، متخصص اورولوژی درباره بیماری واریکوسل می گوید: واریکوسل یعنی واریس بیضه، در این بیماری وریدهای بیضه نیز همچون رگهای پا در بیماری واریس، پرخون، قطور، گشاد و پیچ درپیچ می‌شوند و خون را پس می‌زنند.

وی علت بروز بیماری واریکسل را اشکال در دریچه‌های وریدی تخلیه کننده خون دانست و خاطرنشان کرد: علت بروز اشکال در دریچه‌های وریدی تخلیه کننده خون تاکنون مشخص نشده است.

این متخصص اورولوژی علت اهمیت بیماری واریکسل را تأثیر این بیماری بر بیضه توصیف و تأکید کرد: بیماری واریکسل ضعف نطفه شده و عقیمی و ناباروری ایجاد می‌کند.

عباسی درباره نقش ارث در بروز بیماری واریکوسل در فرد گفت: فاکتور ارث در بروز این بیماری اثرگذار است ولی نمی‌توان گفت بیماری واریکوسل به معنای مطلق کلمه ارثی است و معمولاً وقتی یکی از اعضای خانواد‌ه‌ای به این بیماری مبتلاست احتمال بروز بیماری واریکسل در دیگر اعضای این خانواده نیز بیشتر است و در حقیقت ریسک ابتلا به این عارضه در خانواده فرد مبتلا بالاست.

وی درباره شدت و ضعف بیماری واریکسل در افراد تصریح کرد: بیماری واریکوسل ۳ درجه دارد؛ در واریکسل درجه ۱ با معاینه پزشک می‌توان به وجود واریکوسل پی برد و در واریکوسل درجه ۲ این بیماری در حالت ایستاده قابل لمس است و در درجه ۳ در حالت ایستاده رگها برجسته و قابل مشاهده است.

این متخصص اورولوژی تمام مبتلایان به واریکوسل را نیاز به درمان ندانست و تأکید کرد: تمام مبتلایان به واریکوسل نیازی به درمان ندارد و تنها در صورت بروز عارضه مثل ناباروری توسط این بیماری درمان تجویز می‌شود.

عباسی افزود: اگر مردی ناباروری داشته باشد و آزمایش نشان دهد که نطفه‌اش مشکل دارد و در عین‌حال واریکوسل داشته باشد حتماً باید این واریکوسل درمان شود.

وی تمام بیماران واریکوسل را واجد شرایط جراحی ندانست و خاطرنشان کرد: بیماری واریکوسل به ندرت ممکن است همراه با درد باشد که در اینصورت باید جراحی کرد.

این متخصص اورولوژی خاطرنشان کرد: مساله اصلی در بیماری واریکوسل ناباروری ناشی از این بیماری است و نه خود این بیماری.

عباسی گفت: بیماری واریکوسل زیر ۱۰ سال دیده نمی شود ولی بالای ۱۰ سال وجود دارد که در صورت وجود بیماری در این سن، بیماری واریکوسل باید درمان شود زیرا واریکوسل به مرور باعث آسیب بیضه و مختل شدن نطفه سازی شود.

وی درباره درمان بیماری واریکسل خاطرنشان کرد: بیماری واریکسل هیچ درمان دارویی ندارد و تنها با جراحی می‌توان این بیماری را درمان کرد که در بین تمام روش‌های مختلف جراحی برای درمان این بیماری،‌ جراحی به روش میکروسرجری توصیه می‌شود.

این متخصص اورولوژی درباره برتری جراحی میکروسکوپی بر سایر روش‌ها نیز گفت: با روش‌های معمول جراحی امکان عود مجدد بیماری وجود دارد ولی در صورت جراحی با میکروسکوپ امکان عود این بیماری به زیر نیم درصد محدود می شود، عوارض این عمل تقریباً صفر است و درد بعد از عمل بسیار کم است.

عباسی درباره درصد موفقیت جراحی واریکوسل گفت: جراحی واریکوسل به هیچ وجه شرایط بیمار را بدتر نمی‌کند زیرا این بیماری پس از عمل قطعاً از بین خواهد رفت اما عوارض این بیماری شاید در جای خود باقی باشد.

وی افزود: لازم به ذکر است که احتمال باروری پس از عمل واریکوسل حدود ۴۰ درصد است.

وی به خانواده‌ها توصیه اکید کرد که بچه‌های ۱۰ سال را برای معاینه و بررسی از نظر ابتلا به بیماری واریکوسل نزد اورولوژ ببرند زیرا اگر درمان واریکوسل در این سنین انجام شود از بروز عوارض واریکوسل بر بیضه پیشگیری می‌شود و گویا فرد واریکوسل نداشته است

 

  • گروه خبری : مطالب آموزشی و مقاله ها
  • کد خبر : 16058