ختم حاملگی خودبهخود یا عمدی ، پیش از ایجاد قابلیت حیات جنین، قبل از هفته 20 با وزن کمتر از 500 گرم را سقط گویند. اگر بدون وسایل طبی یا مکانیکی جهت تخلیه رحم اقدام گردد، ختم حاملگی بهصورت خودبهخود میباشد . درصورتیکه محصولات حاملگی بهطور کامل خارج نشود ، یا فرد نتواند سقط خودبهخودی انجام دهد این عمل با کمک ابزار مخصوص در اتاق عمل انجام میشود که آن را D&C یا کورتاژ گویند.
علل سقط
علل جنینی: اختلال در تکامل تخم که 40% آن تخم پوچ و یا اختلالات ژنتیکی میباشد
عوامل مادری: بعضی از بیماریها در مادر باعث بروز سقطجنین میشود و یا احتمال ایجاد سقط را افزایش میدهد مثل: سل ، کمبود ید ، برخی بیماریهای تیروئید ، دیابت کنترل نشده، کمبود برخی هورمونهای جنسی ، سیگاری بودن مادر ، الکلی بودن مادر ، مصرف قهوه بیش از 4 فنجان ، تماس با اشعه و گازهای بیهوشی ، لوپوس، ضربه به شکم، نارسایی دهانه رحم (سقط سهماهه دوم ) و ...
علل پدری: اختلالات ژنتیکی اسپرم (سلول جنسی مرد) با سقط همراه است.
انواع سقط
تهدید به سقط: هر خونریزی نیمه اول حاملگی مطرح کننده تهدید به سقط است.
سقط اجتنابناپذیر: درصورتیکه دهانه رحم باز شده باشد و پارگی کیسه آب اتفاق افتاده باشد.
سقط کامل یا ناقص: وقتی کلیه محصولات حاملگی خارج و دهانه رحم بسته شده باشد ، سقط کامل است و درصورتیکه مقداری از محصولات حاملگی خارج و دهانه رحم همچنان باز باشد ناقص میباشد.
سقط فراموششده: باقی ماندن محصولات مرده حاملگی برای روزها یا حتی هفتهها داخل رحم را سقط فراموششده گویند.
سقط راجعه: 3 یا بیش از 3 سقط متوالی را سقط راجعه میگویند.
درمان سقط:
تهدید به سقط: دادن استراحت به مادر و در صورت لزوم دریافت مسکن و آرامبخش ، در صورت عدم بهبود ، تبدیل به سقط اجتنابناپذیر میباشد.
سقط اجتنابناپذیر: درصورتیکه محصولات حاملگی بهصورت کامل و خودبهخود دفع شود نیاز به درمان خاصی ندارد. اگر سقط بهصورت ناقص اتفاق بیفتد احتیاج به کورتاژ یا استفاده از دارو تحت نظارت پزشک دارد.
سقط فراموششده: کورتاژ یا سقط با استفاده از دارو بهطورمعمول لازم است ولی گاهی نیز بهطور خودبهخود دفع میشود.
سقط راجعه: به بررسی کلیه عوامل ایجادکننده سقط نیاز هست تا دلیل سقط مشخصشده و درمان بر اساس آن صورت گیرد.
هشدار:
در صورت بروز هرگونه خونریزی در بارداری به پزشک مراجعه نمایید.
هوشیاری حالتی از آگاهی عمومی فرد از خود و محیط بوده و شامل توانایی آگاه بودن به زمان ، مکان و شخص میباشد. هوشیاری حساسترین نشانگر تغییرات عصبی است. تغییر در سطح هوشیاری معمولاً اولین نشانه از درگیری و آسیب مغزی میباشد