نکات مهم در شیردهی

وضعیت صحیح شیردهی

             مادر به هنگام شیر دادن باید کاملاً آزاد و آسوده و هیچ ‌گونه فشار و اضطرابی نداشته باشد، به‌گونه‌ای که شیرخوار به‌راحتی شیر بنوشد.

             شیرخوار در بین بازوان مادر باید طوری قرار گیرد که صورتش مقابل پستان مادر باشد تا مجبور نشود که سرش را بچرخاند.

             سر و بدن شیرخوار در یک امتداد باشد به‌طوری ‌که اگر خطی از بدن کودک و قسمت فوقانی‌ بازوی او بکشیم، باید از میان گوش‌های نوزاد بگذرد و شیرخوار راحت بوده و حالت کشیدگی یا پیچ خوردگی نداشته باشد.

             صورتش روبروی پستان مادر و چانه‌اش به پستان چسبیده باشد.

             لب تحتانی او کامل به‌طرف خارج برگشته و قسمت کمی از هاله پستان در بالای لب فوقانی او مشاهده می‌شود.

             مکیدن‌ها کند ولی عمیق است و صدای قورت دادن شیر به‌خوبی‌ شنیده می‌شود.

             نوزاد وقتی احساس رضایت و کفایت شیر کرد، خودش پستان را رها می‌کند.

             برای خارج ‌کردن پستان از دهان شیرخوار مادر باید با واردکردن انگشت کوچک خود به دهان شیرخوار، پستان را از دهان او خارج کند.

             تماس پوستی مادر و شیرخوار در طول شیردهی از اهمیت خاصی برخوردار است.

             اگر در روزهای اول پس از زایمان، نشستن برای مادر سخت باشد می‌تواند در حالت خوابیده به نوزاد خود شیر بدهد.

             بهتر است مادر قبل از شیردهی دسته‌ای خود را با آب و صابون بشوید، اما روزانه فقط یک‌بار شستن پستان‌ها با آب کافی است و نباید از صابون استفاده شود.

نکاتی برای سینه گرفتن کودک

             مادر با زاویه عمود بنشیند و اگر لازم باشد زیر کودک بالش نرم و نازکی قرار دهد.

             شکم نوزاد به‌طرف مادر باشد، سر نوزاد در زاویه دست مادر قرار گیرد و گردن کودک بدون زاویه باشد و سینه بدون فشار در دهان وی قرارگیرد.

             دست دیگر مادر، سینه را حمایت کند، لیکن آن را در دست نگیرد و فشار برآن وارد نکند.

             فاصله دهان کودک تا سرسینه حدود 3 تا 4 سانتیمتر باشد.

             لب هلی کودک آزاد باشد و به داخل دهان فرونرفته باشد.

             با تحریک لب پایین کودک آماده گرفتن سینه می‌شود.

             حرکات عضلات فک و فروبردن شیر، نشانگر سینه گرفتن کودک است.

             تناسب حرکت بین فروبردن و مکیدن برابر می‌شود.

             سینه مادر راحت می‌شود و دیگر درد و پری احساس نمی‌کند.

چرا نوک پستان زخم می‌شود؟

             شایع‌ترین علت زخم نوک پستان در آغوش گرفتن و مکیدن شیرخوار در وضعیت نادرست است، چون شیرخوار به‌قدر کافی هاله پستان را در دهان قرار‌ نداده

و تنها نوک پستان را می‌مکد. بنابراین شیردهی دردناک می‌شود و مادر به‌اندازه کافی شیر به دست نمی‌آورد، بنابراین تولید شیر هم کاهش می‌یابد.

                         پیشگیری از زخم نوک پستان

چنانچه مادر موقع شیر دادن درد داشته باشد، باید وضعیت در آغوش‌ گرفتن و چگونگی‌ مکیدن شیرخوارش کنترل شود. اگر وضعیت شیر خوردن کودک صحیح نیست، آن را تصحیح کنید، در بیشتر مواقع درد قطع می‌شود.

نکات زیر را به خاطر بسپارید:

             در هر شیردهی منتظر بمانید تا کودک خودش پستان را رها کند.

             اگر مادر به هر دلیلی مجبور است کودک را از پستان جدا کند باید انگشتش را به آهستگی در دهان کودک قرارداد تا کودک نوک پستان را رها کند.

             لازم نیست که پستان‌ها قبل و بعد از هر بار شیر دادن شسته شوند. شست و شوی زیاد چربی طبیعی پوست

 را از بین می‌برد و احتمال ایجاد زخم را بیشتر می‌کند.

             باید مکرر به کودک شیر بدهید و یا شیرتان را بدوشید تا جریان شیردهی خوب ‌صورت‌ گیرد بعد از شیردادن مقدارکمی از شیرتان را دوشیده و با انگشت به نوک و هاله پستان بمالید. این کار به بهبود زخم کمک می‌کند.

             اگر زخم بیشتر از یک هفته به طول انجامید کودک خود را از نظر برفک دهان کنترل کنید.

       صحیح                            غلط

 شیر مادر یعنی: تقدیم عشق و مهربانی به کودک                                          

        واحد آموزش به بیمار

       مرکز آموزشی پژوهشی درمانی خیرین سلامت قم

واکسیناسیون پس از تولد چگونه است

واکسیناسیون نوزادان چگونه است.

برنامه واکسیناسیون نوزادان.

آنچه در باره واکسیناسیون نوزادان باید بدانیم