باورهای نادرست در مـورد داروهای روان‌پزشکی

باورهای نادرست استفاده از دارو.Misconceptions in drug therapy

باورهای غلط در دارودرمانی

حدود 60 سال است که از کشف داروهای مختلف روان‌پزشکی می‌گذرد؛ پدیده‌ای که به‌عنوان یک انقلاب در درمان و حل مشکلات روانی و رفتاری مطرح بوده و علم روان‌پزشکی را وارد مرحله جدیدی کرده است.

شاید هر یک از ما به‌نوعی با داروهای روان‌پزشکی آشنا باشیم.

آیا شما هم باور دارید که این داروها به‌اندازه کافی مؤثر هستند؟ یا با شک و تردید به این قبیل داروها می‌اندیشید و در میان انبوهی از نظرات، نگرش‌ها و باورهای مختلف موجود در جامعه، هنوز نتوانسته‌اید تصمیم بگیرید و همچنان با مشکلات خود دست‌وپنجه نرم می‌کنید؟

آیا میدانید که یک باور غلط، می‌تواند سهم شمارا از داشتن یک زندگی آرام تر و سالم‌تر کاهش دهد؟

صحبت از معجزه نیست. صحبت از برخی مقاومت‌های بی‌پایه و اساس و غیرعلمی است که می‌تواند ما و اطرافیانمان را درگیر یک‌عمر زندگی همراه با درد و رنج سازد.

گر موافق باشید این باورها را باهم مرور می‌کنیم. شاید در پایان بتوانیم راحت‌تر تصمیم بگیریم.

 آیا داروهای روان‌پزشکی اعتیادآورند؟

فردی سال‌هاست که به تجویز پزشک، داروهای قلبی و عروقی مصرف می‌کند، آیا او معتاد است؟

فرد دیگری به دلیل افسردگی به روان‌پزشک مراجعه کرده و به تشخیص وی لازم است مدتی داروهای ضدافسردگی استفاده کند؛ آیا او با مصرف داروها معتاد می‌شود؟

در حقیقت این مصرف خودسرانه داروهاست که می‌تواند اعتیادآور و آسیب‌زا باشد وگرنه در سیستم درمانی، روان‌پزشک دارو را برای بهبود مشکلات فعلی فرد تجویز کرده و شرایط تحت کنترل است.

آیا داروهای روان‌پزشکی عوارض جانبی خطرناکی دارند؟

آیا تنها داروهای روان‌پزشکی اثرات جانبی دارند؟

با عوارض جانبی داروهای درمان سردرد، داروهای قلبی عروقی، داروهای مؤثر در مشکلات تیروئید، فشارخون و غیره آشنا هستید؟

آیا میدانید که عوارض جانبی برخی از این داروها از داروهای روان‌پزشکی بیشتر است؟

آیا ما به دیگران توصیه می‌کنیم که داروهای سردرد و یا قلبی خود را به دلیل اثرات جانبی آن مصرف نکنند؟

در حقیقت بعضی از داروها در برخی از افراد تا حدودی با اثرات جانبی همراه هستند و این پزشک متخصص است که می‌تواند تا حد امکان با تجویز داروهای دیگر، از این عوارض ناخوشایند جلوگیری کند.

مطالعات نشان داده که بااینکه برخی از بیماران با اثرات جانبی داروهای روان‌پزشکی مواجه می‌شوند، ولی منافع استفاده از دارو را بیش از اثرات جانبی منفی آن می‌یابند؛ درواقع بهبودی که به دنبال استفاده از دارو ایجاد می‌شود،

مهم‌تر از اثرات جانبی آن است. ضمن اینکه پزشک متخصص می‌تواند تا حدودی این عوارض را نیز کنترل کند.

آیا داروهای روان‌پزشکی فقط برای مبتلایان به اختلالات شدید روان‌پزشکی است؟

طیف مختلفی از داروهای روان‌پزشکی با مقدار مصرف متفاوت وجود دارد. برای مثال، فردی علائم افسردگی دارد یعنی احساس خستگی و بی‌انگیزگی می‌کند، خلق پایینی دارد و غیره؛

سؤال اینجاست که چرا این فرد، خود و اطرافیان را درگیر یک زندگی رنج‌آور می‌کند تنها به دلیل وجود این باور که بیمار روانی نیستم تا دارو مصرف کنم. درحالی‌که با تجویز به‌موقع داروی ضدافسردگی و سایر مراقبت‌های ضروری توسط روان‌پزشک، به‌راحتی مشکل وی قابل‌حل است.

آیا میدانید والدین افسرده، فرزندان افسرده و مضطرب را پرورش می‌دهند؟ درواقع جلوگیری از تشدید مشکلات روان‌پزشکی نیز مانند سایر بیماری‌ها، به درمان به‌موقع آن وابسته است.

آیا مصرف داروهای روان‌پزشکی شرم‌آور است؟

بعضی اعتقاددارند که اگر دیگران بفهمند که داروی روان‌پزشکی مصرف می‌کنم مرا طرد می‌کنند. اگر داروی روان‌پزشکی استفاده کنم برچسب بیمار روانی به من زده می‌شود و این ننگ‌آور است.

 آیا از اینکه برای بهبود وضعیت خود تلاش می‌کنید، شرمگین هستید؟

آیا ترجیح می‌دهید با علائم رنج‌آور زندگی کنید، ولی داروهای و سایر مداخلات روان‌شناختی را به دلیل این باور اشتباه به کار نبرید؟

این را بدانیم که مشکلات مربوط به‌سلامت روان، بسیار شایع هستند و ممکن است هرکسی نوعی از آن را در دورهای از زندگی خود تجربه کند، درواقع تلاش برای حل مشکلات روان‌پزشکی و روان‌شناختی خود یا دیگران، باعث اعتمادبه‌نفس، سرافرازی و شادی است.

آیا روان‌پزشکان بیش‌ازاندازه دارو تجویز می‌کنند؟

آیا میدانید اعتماد به پزشک یکی از عوامل مهم درمان است؟

این فکر که روان‌پزشکان بی‌دلیل داروها را تجویز می‌کنند یکی دیگر از مسائلی است که می‌تواند روند بهبودی را کند نماید.

مراجعه به یک روان‌پزشک به معنای این است که او بهتر از من و هر پزشک متخصص دیگر، روش درمان، نوع و میزان داروها را تشخیص می‌دهد.

من و دیگران در صورتی شایستگی اظهارنظر در این زمینه راداریم که در این رشته تحصیل‌کرده و تخصص علمی داشته باشیم.

آیا داروهای روان‌پزشکی فقط تسکین‌دهنده هستند و جنبه درمانی ندارند؟

این اعتقاد که داروها تنها علائم و مشکلات را کنترل کرده و علت اصلی مسئله را درمان نمی‌کنند، یکی دیگر از باورهای غلط شایعی است که حتی در بین قشر تحصیل‌کرده جامعه  نیز وجود دارد.

نکته مهم این است که دوره درمان باید زیر نظر پزشک متخصص، به‌طور کامل و بدون قطع خودسرانه دارو طی شود.

برای مثال، همان‌گونه که در بیماری‌های عفونی اگر شما طبق دستور پزشک، آنتی‌بیوتیک را مصرف نکرده و دوره درمان را کامل نکنید، عفونت جدی‌تر شده و علائم بیماری به‌طور شدیدتری برمی‌گردد.

در اختلالات روان‌پزشکی نیز قطع و یا تغییر خودسرانه در میزان داروها، می‌تواند عواقب وخیمی داشته باشد.

مانند بسیاری از بیماری‌های دیگر، بعضی از مشکلات مربوط به‌سلامت روان نیز به دوره طولانی‌تر یا مستمر درمان دارویی نیاز دارند، ضمن اینکه معمولاً روان‌پزشک می‌تواند در صورت صلاحدید از دارودرمانی همراه با روش‌های دیگر درمان، از قبیل روان‌درمانی، رفتاردرمانی، شناخت درمانی، خانواده‌درمانی و مشاوره، برای بهبودی مؤثرتر و سریع‌تر مراجعه‌کننده خود استفاده کند.

 واحد آموزش به بیمار خیرین سلامت

 ( نکویی هدایتی فرقانی)

http://nekuei.muq.ac.ir



 

  • 1401/05/29 - 09:40
  • 10328
  • زمان مطالعه : 3 دقیقه

علائم ابتلا به بیماری ام اس جوانان چیست

ام. اس اغلب جوانان را درگیر خود می‌کند و با علائم متنوعی از جمله خستگی، ضعف حسی و حرکتی، خارش بدون علت، اختلال تکلم، تاری دید، بی‌اختیاری ادرار و عدم تعادل ظاهر می‌شود با این حال در صورت تداوم بیش از ۲۴ساعت است که این نشانه‌ها را می‌توان علائم ابتلا به این بیماری دانست.

بیماری MS
00:00
00:00
دانلود

دامنه سنی ابتلا به بیماری‌ام. اس

ام. اس بیماری افراد جوان است و بیشتر در سنین بین ۲۰تا۴۰ سال دیده می‌شود، با این حال ابتلا در سنین کمتر از ۲۰و بالای ۴۰سال نیز دیده شده است که خوشبختانه در کشور ما شیوع کمتری دارد.

آمار دقیقی از مبتلایان نداریم/تخمین وجود ۵۰هزار بیمار
بنا به دلایلی آمار دقیقی از میزان مبتلایان به‌ام اس در کشور نداریم، با این وجود تخمین‌ها از مبتلا بودن ۵۰هزار ایرانی به این بیماری حسی -حرکتی خبر می‌دهند که آمار نهایی و دقیقی محسوب نمی‌شود.

هر دردی، درد ‌ام. اس نیست/ تداوم ۲۴ساعته، رمز تشخیص علائم بیماری‌ام. اس
علائم بیماری بسیار متنوع است و در عین حال علائم ممکن است خیلی هم شایع باشد و بسیاری از افراد را نگران کند که هر درد عضلانی، علامت ابتلا به‌ام. اس است.
با توجه به مشترک بودن بسیاری از نشانه‌های ابتلا به ‌ام. اس با سایر بیماری‌ها، مهم‌ترین عاملی که می‌توان این نشانه‌ها را از علایم این بیماری خواند، مدت استمرار و پایداری بیش از ۲۴ ساعت است.

کاهش بینایی یک روزه، علامت ابتلا به‌ام. اس نیست
درگیری عصب چشم و کاهش بینایی یک و یا دوطرفه که به صورت ناگهانی ایجاد شود را می‌توان از علائم دانست با این حال، تاری دید به علت التهاب عصب چشم باید بیش از ۲۴ساعت به طول بینجامد.
علامت‌ها حسی بسیار متنوع هستند که بی‌حسی، مور مور شدن و گزگز کردن دست و پا و هر احساسی که بیمار می‌گوید نا‌خوشایند است، از جمله نشانه هابه شمار می‌آید و ممکن است این علائم در نیمه راست و یا چپ بدن باشد و طی چند روز نیز پیشرفت کند.

هر خارشی، زنگ خطر ابتلا نیست
گاهی احساس خارش در مراجعان مشکوک به ابتلا رویت می‌شود که این خارش در نواحی تنه و شانه‌ها، باید علت خاصی نداشته وهمچنین با دوام باشد تا بتوان آن را در لیست علائم بیماری‌ ام. اس دانست.

خستگی، ۷۰درصد بیماران را درگیر می‌کند
علامت خستگی بدن بسیار شایع است به طوری که در ۷۰درصد بیماران دیده می‌شود و بیمار اغلب می‌گوید که بعد از ۲ساعت کار احساس خستگی شدید و غیر قابل توصیف را دارد و اغلب در این موارد بیمار حس می‌کند که توانایی ادامه فعالیت‌های خود را ندارد.
علائم درگیری ساقه مغز و مخچه که به صورت علائم دو بینی و احساس لرزش در دید و محدودیت حرکت چشم ظاهر می‌شوند نیز می‌تواند از جمله علائم ابتلا باشد.

اختلال در تکلم، علامت صوتی مبتلایان
اختلال تکلم یکی دیگر از نشانه‌های بیماری‌ام. اس است که طی آن بیمار قادر به محکم صبحت کردن و ادای روان کلمات نیست.

مشکلات جنسی؛یکی دیگر از علائم ابتلا
عدم تعادل نیز یکی دیگر از نشانه هاست به طوری که بیمار می‌گوید راه می‌روم اما به سمت چپ و یا راست در حال افتادن هستم و بدون مانع زمین می‌خورم به همین منظور، این بیماران برای راه رفتن باید از جایی کمک بگیرند.
مشکلات ادراری از جمله تکرر و بی‌اختیاری و همچنین مشکلات جنسی یکی دیگر از علائم ابتلا هستند که متاسفانه بیماران مبتلا به‌ام. اس در گیر آن می‌شوند.
مشلات حرکتی که خود را در قالب ضعف در یک پا و یا هر دو نشان می‌دهد نیز باید بیش از ۲۴ساعت دوام داشته باشد و پس ازاین استمرار است که ضهف در مهارت‌های یدی نیز حاصل دیده می‌شود.


 

  • گروه خبری : گروه های مطالب,آموزش به بیمار
  • کد خبر : 9664