- جهت جلوگیری از یبوست از رژیم غذایی با پر فیبر مانند میوه و سبزی و مایعات استفاده کنید.
- مصرف سبزی‌ها و مرکبات و آبمیوه‌های تازه حاوی ویتامین سی، می‌تواند به بهبود سریع‌تر زخم کمک کند.
- در شروع حرکت، تغییر وضعیت و نقل‌وانتقال می‌توانید از وسایل کمک حرکتی نظیر عصا، واکر، ویلچر و ... استفاده کنید.
- از انجام ورزش‌های سنگین خودداری کنید.
- مواظب باشید زمین نخورید، هر بار افتادن موجب آسیب به‌زانوی تعویض شده می‌شود.
- کلیه فعالیت‌های خود را بعد از مشورت با پزشک و طبق توصیه‌های پزشک و فیزیوتراپیست انجام دهید.
- بخیه‌های محل عمل جراحی در طی چند هفته بعد از جراحی بهبود می‌یابد و نیازی به کشیده شدن ندارد.
- محل زندگی شما بهتر است پله نداشته باشد و پله‌های منزل حتماً نرده داشته باشند.
- از توالت فرنگی بلند استفاده کنید که جایی برای قرار گرفتن دست‌ها داشته باشد که با فشار دادن دست‌ها بلند شوید.
- یک صندلی بلند در حمام قرار دهید.
- فرش نرم و کف پوش های صیقلی که سبب لیز خوردن شوند را جابجا کنید.
- از صندلی بلند راحت یا صندلی کوتاه که روی آن بالشتک قرارگرفته و پشت آن محکم است و در کنار صندلی نیز محلی برای قرار گرفتن دست‌ها وجود دارد، استفاده کنید.
- حدود 4 تا 6 هفته بعد از جراحی، زمانی که زانوهای شما خوب خم شد و به‌راحتی توانستید داخل ماشین شوید و بنشینید و پاها قدرت کافی - یک میز یا چهارپایه کوچک در هنگام نشستن زیر پاها برای بالا نگه‌داشتن پاها قرار دهید.
برای ترمز پیدا کردند بعد از مشورت با پزشک می‌توانید حرکت کنید.
- کم‌تحرکی، تعریق و کاهش بافتهای زیر جلدی بخصوص در افراد مسن و دیابتی سبب ایجاد شکنندگی پوست و زخم فشاری می‌شود لذا از باقی ماندن در یک وضعیت بیش از 2 ساعت خودداری کنید و روزانه پوست را ازنظر قرمزی، سائیدگی و تورم کنترل کنید.
- مصرف دخانیات و الکل باید قطع گردد.
- محدودیت فعالیت و تحمل وزن توصیه‌شده از طرف پزشک معالج خود را رعایت کنید.
- داروهای تجویزشده از طرف پزشک معالج (آنتی‌بیوتیک‌ها، ضد دردها، ضدالتهاب و ...) باید در فاصله زمانی معین و یک دوره کامل مصرف شوند.
در صورت مشاهده علائم زیر به بیمارستان مراجعه کنید - جهت تسکین درد طبق دستور پزشک از مسکن استفاده کنید.
ایجاد ناگهانی تنگی نفس، درد قفسه سینه، تب، لرز، افزایش تورم و درد در ساق پاها، افزایش درد زانو با فعالیت و حتی در زمان استراحت و در صورت هرگونه قرمزی، ترشح و التهاب پوست اطراف پانسمان و احساس بی‌حسی و سوزن سوزن شدن انتهای عضو آسیب‌دیده و دردی که با مسکن برطرف نمی‌شود و یا لحظه‌به‌لحظه شدت می‌یابد و بوی نامطبوع و ترشح چرکی از محل عمل
ام. اس اغلب جوانان را درگیر خود می‌کند و با علائم متنوعی از جمله خستگی، ضعف حسی و حرکتی، خارش بدون علت، اختلال تکلم، تاری دید، بی‌اختیاری ادرار و عدم تعادل ظاهر می‌شود با این حال در صورت تداوم بیش از ۲۴ساعت است که این نشانه‌ها را می‌توان علائم ابتلا به این بیماری دانست.
