با مشورت پزشک و کارشناس تغذیه رژیم غذایی شما تعیین میشود. مصرف مواد غذایی نشاسته‌ای مانند برنج، نان، سیب‌زمینی و خشکبار مانند انجیر خشک، توت خشک و کشمش باید محدود باشد. در روز 2-3عدد میوه مصرف کنید و حتی‌الامکان باپوست میل کنید و از مصرف آب‌میوه بسته‌بندی‌شده اجتناب کنید. مرغ و ماهی را کاملاً بدون پوست (آب پز یا کبابی) استفاده کرده و گوشت قرمز را به مقدار کم‌مصرف کنید. بیشتر از حبوبات و سبزی‌ها استفاده کنید. برای پیشگیری از افت قند خون از انجام ورزش شدید و فعالیت‌های سنگین بدنی خودداری کنید. قبل از ورزش و فعالیت بدنی سنگین یک میان وعده در برنامه‌ی غذایی خود بگنجانید. با مشورت پزشک برای تنظیم قند خون ورزش‌های سبک مانند پیاده‌روی، شنا و نرمش را انجام دهید. تعداد وعده‌های غذایی خود را زیاد و حجم غذای مصرفی در هر وعده را کم کنید. به‌جای 3وعده حداقل 6بار در روز از غذا استفاده کنید. بهتر است مابین صبحانه، نهار و شام سه میان وعده حدود 10صبح، بعدازظهر و قبل از خواب مصرف کنید. اگر برای شما انسولین تجویزشده است روش صحیح مصرف آن را یاد بگیرید. ناخن‌های خود را به‌صورت صاف بگیرید و با سوهان سر آن‌ها را صاف کنید. پل‌ها را با آب ولرم و صابون ملایم هرروز شسته و خشک‌کنید (بخصوص بین انگشتان). از جوراب نخی استفاده کرده و روزانه آن‌ها را تعویض نمایید. کفش‌های پاشنه‌کوتاه یا پنجه پهن از جنس نرم بپوشید و کفش‌های نو حداکثر یک ساعت در روز استفاده و در روزهای بعد آن را افزایش دهید. به‌طور منظم و مرتب جهت ادامه درمان به پزشک مراجعه کنید. در صورت مشاهده موارد زیر به پزشک یا مرکز درمانی یا بیمارستان مراجعه کنید: در صورت بروز علائم عفونت مانند تب، ضعف و.... پوست گرم و خشک، گرسنگی هوا، درد شکم، بوی شیرین یا بوی میوه در تنفس، احساس گیجی و عدم آگاهی در صورت دریافت انسولین و داشتن علائم از قبیل تعریق و رنگ‌پریدگی،سرگیجه و سردرد، لرزش، اضطراب، احساس گرسنگی شدید و ضعف.
خونریزی داخل مغزی عارضه‌ای خطرناک و عامل مهمی در ایجاد ناتوانی و یا مرگ بیماران می باشد. در داخل بافت مغز هم مانند همه اعضای بدن شریانهایی مسئول رساندن خون حاوی اکسیژن و وریدهایی مسئول خارج کردن خون استفاده شده توسط مغز هستند. ایجاد هرگونه آسیب و پارگی در دیواره های این عروق سبب خروج خون به داخل مغز یا اطراف آن میشود و بسته به شدت خونریزی و محل خونریزی، نشانه ها و عوارض متفاوتی را ایجاد میکنند.
پس از درمان های اولیه وعبور از مرحله خطر، لازم است بیماران و همراهان جهت مراقبت از این گونه بیماری، اقدامات آموزش داده شده را به درستی و دقت اجرا کنند.
